Een korte viering om thuis te volgen. Een moment met een bijbelvers, een lied, een gebed en een zegen.
Door ds. Jolien Leeffers en Ellen de Putter (piano).
Een mooie viering gewenst.
Psalm 84
laatste nieuws
Hier staan alle berichten in
Psalm 70
Een korte viering om thuis te volgen. Een moment met een bijbelvers, een lied, een gebed en een zegen.
Door ds. Jolien Leeffers en Ellen de Putter (piano).
Een mooie viering gewenst.
Psalm 71
Een korte viering om thuis te volgen. Een moment met een bijbelvers, een lied, een gebed en een zegen.
Door ds. Jolien Leeffers en Ellen de Putter (piano).
Een mooie viering gewenst.
Psalm 67
Een korte viering om thuis te volgen. Een moment met een bijbelvers, een lied, een gebed en een zegen.
Door ds. Jolien Leeffers en Ellen de Putter (piano) en Tineke Tuinder (Dwarsfluit).
Een mooie viering gewenst.
MDO bericht uit Colombia: ALJADIS vierde klas
Toen ik jong was, dacht ik er nooit aan om in het onderwijs terecht te komen. Mijn dromen waren altijd om medicijnen te studeren, maar het was duidelijk dat de economische mogelijkheden van mijn ouders thuis niet voldoende waren om me die droom uit te laten komen. Daarna was ik van plan om voor professionele verpleegkunde te studeren, maar ook dat kon niet. Ik ben de derde van vijf kinderen en mijn twee oudere broers zaten al op de universiteit en de financiële middelen van mijn familie waren niet genoeg om ons drieën tegelijkertijd te laten studeren.
Op 22-jarige leeftijd trouwde ik, kreeg een meisje en een paar dagen later stierf mijn man bij een verkeersongeval. Enige tijd later begon ik boekhouding en financiën te studeren bij een openbare instelling, SENA, waarmee ik kon werken, ik ben doorgaan met een graad in openbare boekhouding. Ik ben opnieuw getrouwd en heb nog twee meisjes gekregen. Ik woon met mijn man en drie dochters in het centrum van mijn dorp, San Bernardo del Viento.
In 2019 kreeg ik de kans om te werken op de beste school in San Bernardo, de Liceo San Bernardo, en de waarheid is dat dit de beste ervaring van mijn leven is geworden. Ik kwam erachter dat kinderen ook kunnen onderwijzen, van hen kunnen leren, ze op veel manieren kunnen helpen is iets geweldigs. Een leraar is een collega, een vriend, een ouder, of tenminste zo voel ik me. ja, ik had nooit gedacht dat ik dat zou zijn, maar ik hou van wat ik doe en ik hoop dit nog heel lang te blijven doen.
Mijn naam is Aljadis Ballesteros Díaz, ik heb momenteel de leiding over het vierde leerjaar met 22 studenten. Elke dag proberen we een beetje de hiaten op te vullen die door de pandemie zijn achtergelaten in het onderwijs aan kinderen, het is niet gemakkelijk, maar met toewijding willen we dit gaan behalen.
We zijn een team; student – ouder – leraar, allemaal met hetzelfde doel, een betere toekomst zoeken voor onze kinderen. Ik heb de steun van mijn gezin, mijn jongste dochter maakt deel uit van de leerlingen van onze school en de twee oudste hebben ook op deze geweldige school gezeten.
Op dit moment is een van de belangrijkste doelstellingen om ervoor te zorgen dat de scholieren van het vierde leerjaar het schooljaar afsluiten met goed en begrijpend lezen, dat ze voldoende algemene kennis op gedaan hebben en dat ze de complete basis van mhatematica beheersen.
Een ander project waar we aan werken is het stimuleren van de kinderen om hun tuin thuis beter te gebruiken door het planten van groenten. Omdat ze daarmee niet alleen kennis opdoen, maar ook helpen bij het verbeteren van hun economische thuissituatie.
De joven jamás pensé ser educadora, mis sueños siempre fueron estudiar medicina, pero tenía claro que las condiciones económicas de mis padres no alcanzaban para regalarme ese sueño, entonces pensé en estudiar para enfermería profesional, pero tampoco lo pude hacer. Soy la tercera de cinco hermanos y mis dos hermanos mayores ya estaban en la universidad y los recursos económicos de mi familia no daban para que los tres fuéramos a la universidad al tiempo.
A mis 22 años, me case, tuve una niña y pocos días después mi esposo falleció en un accidente de tránsito. Tiempo después empecé a estudiar contabilidad y finanzas con una institución pública, EL SENA, con lo que pude trabajar, y pude continuar con la carrera de contaduría pública. Nuevamente me case y tuve dos niñas más, vivo con mi esposo y mis tres hijas en el casco urbano de mi pueblo San Bernardo del Viento.
En el año 2019, se me presento la oportunidad de trabajar en la mejor escuela de San Bernardo, el Liceo San Bernardo, y la verdad, es que esta ha sido la mejor experiencia de mi vida, poder enseñar a los niños, aprender de ellos, poder ayudarlos de muchas maneras es algo maravilloso, un docente es un compañero, un amigo, un padre, o por lo menos así me siento, si, jamás pensé serlo, pero me encanta lo que hago y espero seguir haciéndolo por mucho tiempo.
Me llamo Aljadis Ballesteros Díaz, actualmente tengo a cargo el grado cuarto con 20 alumnos, todos los días buscamos llenar un poco los vacíos que dejo la pandemia en la educación de los niños, no ha sido fácil, pero con esmero lo vamos a lograr. Somos un equipo; alumno – padre de familia – docente, todos con el mismo objetivo, buscar un mejor futuro para nuestros niños.
Cuento con el apoyo de mi familia, mi niña menor hace parte de la familia liceísta, y las dos mayores también hicieron parte de esta gran escuela.
En este momento uno de los proyectos más importante es lograr que los niños liceístas para el grado cuarto, terminen el año escolar con una buena lectura y comprensión lectora, en el área de humanidades, y que puedan resolver cualquier problema en los que utilicen las operaciones básicas de las matemáticas.
Otro proyecto al cual le estamos trabajando, es incentivar a los niños en la utilización de los patios productivos, ya que con estos no solo se adquiere el conocimiento, también se ayuda en la economía del hogar.
