Het festival de frito is het festival van het jaar voor de lokale bevolking van Cartagena. Hier wordt bijna geen brood gegeten. Het is hier gewoonte voor heel veel mensen om in de morgen en als tussendoortje een frito te eten. Een frito is gemaakt van allerlei soorten deeg met oneindig veel soorten vullingen.
Elke regio van Colombia heeft zijn eigen streekproduct. Rond Bogota gebruiken ze tarwemeel en daar maken ze empenada van. In Santander maken ze zijn frito van bruine bonen en heten ze Bunuelo de frijol. In de koffiestreek kennen ze de Quibe, gemaakt van linzen. In de tropen hebben ze de Carimanola, gemaakt van yuca. Aan de Indische oceaan hebben de Arepita dulce, gemaakt met anijs.
In Cartagena hebben ze de Arepa con huevos. Maisdeeg gevuld me ei. Daar zijn ze terecht trots op omdat hij geweldig lekker is. Maisdeeg dat eerst tot een cirkel gerold wordt. Twee cirkels worden samengevoegd en voor de eerste keer in de olie gebakken. Daarna halen vrouwen, die geen gevoel meer hebben in hun handen, de maiskoeken uit de olie, snijden hem open, doen er een ei in en bakken hem nu definitief af in de olie.
De vulling van al deze producten was in eerste instantie alles wat nog in huis was of over van de vorige dag. Maar met het festival de frito wordt er een culinaire happening van gemaakt. De 50 populairste verkooppunten van Cartagena krijgen een uitnodiging om met hun eigen versie van de Arepa te komen en deze te verkopen op het festival.
De fantasie slaat helemaal op hol met dit festival en zorgt ervoor dat er ongelofelijk lekkere Arepas aangeboden worden. Ik had het genoegen om een Arepa gevuld met draadjesvlees en ei en een Arepa gevuld met zeevruchten en een ei te proeven. Vooral die met zeevruchten was een traktatie van buitengewoon niveau. Twee vond ik genoeg, omdat ik ook mijn buik graag achter mijn riem wil houden. Of deze smaak een prijs op het festival heeft gehaald weet ik nog niet. Wat ik wel weet is dat we volgend jaar het festival weer gaan bezoeken.
